Vrijdag 22 september

Afgelopen nacht geen oog dicht gedaan van de pijn. Deze morgen mocht ik eindelijk douchen. Heerlijk zeg, al dat opgedroogd bloed uit mijn haren. Weer leker fris. Maar de snee in mijn been moest gereinigd worden. Deze keer was het even geleden dat ik morfine heb gehad. De verdoving was weer bijna uitgewerkt en de pijn was dus niet te houden.

Ik krijg veel telefoontjes. Erg fijn om te weten dat er zoveel familie en vrienden aan je denken en ik wil iedereen langs deze weg erg bedanken. Het houd me op de been...

En ik mag nog steeds niet roken... pffff