woensdag, september 27, 2006


Woensdag 27 september

Lang deze weg wil ik iedereen erg bedanken. Het doet me goed om zoveel kaarten te ontvangen, bloemen te krijgen, reacties op mijn weblog, bezorgde en opbeurende telefoontjes te krijgen. Ik vind het fijn dat er veel bezoek komt. Jullie allemaal helpen mij er doorheen.
het is gewoon SUPER!!!!

5 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Hallo Janey,

Ontzettend knap dat je op deze manier over je ongeluk kunt praten en vertellen. We worden op school door Marijn goed op de hoogte gehouden van alles. We leven met de hele club dan ook echt met jou mee. We hopen dat je voorspoedig herstelt en dat we je hier weer gauw in Aarle-Rixtel zullen zien.
Heel veel beterschap toegewenst!

namens de hele club van basisschool Brukelum

Joost Martens

27 september, 2006 16:42

 
Anonymous Anoniem said...

He Janey, Dank je voor de kaart. Het heeft geholpen. Hopelijk werken alle kaarten die je krijgt ook zo positief voor je. Hopelijk herstel je snel zodat we ons weer kunnen uitleven op vloer bij Raaymakers. We zien je vanavond.
Groetjes van Maike en Berry.

27 september, 2006 16:53

 
Anonymous Anoniem said...

Hoi Janey,

Fijn je even gesproken te hebben.
Wij begrijpen dat je je er kranig doorheen slaat maar zoiets gaat niet vanzelf, dat snappen we wel.

We hopen dat jouw genezing goed zal zijn en zo snel mogelijk thuis kan worden voortgezet.

Ik ga nou een gezellige kaars branden en een lekker wierokstokje aansteken zodat de heerlijke geur jou richting in kan gaan en jou kan plezieren. Stel je een lavendelveld voor............


liefs,

els van wetten

27 september, 2006 18:43

 
Anonymous Anoniem said...

Hallo lieve Janey,
Via een mailtje van Pascal van je ongeluk gehoord.Dat was natuurlijk wel even schrikken.Heb je dagboek gelezen en gelukkig ben je er goed vanaf gekomen.(nou ja goed)
Heel veel bterschap natuurlijk ook van Gemma en tot vlug.

Piet

27 september, 2006 19:04

 
Anonymous Anoniem said...

Hoi Janey, nou je staat er mooi op hoor. Volhouden zo maar dat gaat je wel goed af zo te lezen. Ik heb wel beetje medelijden met de verpleegster van gisteren, ik kan me wel enginszins een reactei voorstellen van je. Ja een ongeluk vraagje niet om, maar het is goed van je dat je positief bent en blijft. Dat is wat je sterk maakt en je er doorheen kan slaan, blijf positief ook al voel je je een dagje k.. Hoe doen de kinders het onder deze omstandigheden, en Pieter? Wens ze maar sterkte.

Liefs Hans en Marijke

27 september, 2006 21:32

 

Een reactie posten

<< Home