Gisteren zijn alle hechtingen verwijderd uit mijn arm en been. Het was even verveldend omdat op mijn been de hechtingen in een korst waren gegroeid. Maar ik kon het wel hebben. Het is weer een stapje in de goede richting.
Ook hebben de artsen nog eens aan de veter getrokken. De wond is nu weer een flink stuk dichtgetrokken. En volgens die artsen zou dit wel eens de laatste keer kunnen zijn. De laatste etappe zal dan de huidtransplantatie zijn.

Het slapen gaat nu ook beter. Midden in de nacht wakker worden behoort nu hopelijk tot het verleden.

Vanmorgen weer fysiotherapie gehad en ook dat gaat de goede kant op. Ik merk dat ik mijn arm verder kan strekken dan ik dacht. Het is nog niet pijnloos, maar het is een goede oefening.


Nog iets leuks over de herindeling van de zalen.
Eigenlijk zou ik moeten verhuizen naar de zaal hiernaast. Want dat is de vrouwen zaal. Maar omdat de verpleegsters al die kaarten en tekening aan de muur zagen, hebben ze tijdelijk de mannen en vrouwen zalen omgeruild. Dat scheelt ze een berg werk ;-)