Morgen mag Jos misschien naar huis. Best jammer want wij zaten best vaak op een lijn. En we hebben de afgelopen anderhalve week lief en leed gedeeld. Maar het is fijn voor hem en zijn vrouw. Zij mogen thuis verder gaan met het verschonen van de wonden. Ik moet daar nog even op wachten.
Er staat ook een verhuizing op de agenda. De verpleegster kwam vandaag vertellen dat de zalen op maandag heringedeeld gaan worden. Vrouwen bij vrouwen en mannen bij mannen. Op zich best leuk want ik heb al best veel contact met een aantal vrouwen in de andere zalen. Het goede nieuws is dan ook dat ik verlost ben van mijn (on)aardige overbuurman. Hij kan er waarschijnlijk ook niets aan doen maar het is niet leuk voor de rest.

Omdat ik zo snel mogelijk onafhankelijk wil worden van de morfine (dan mag ik namelijk eerder naar huis) ga ik morgen de wond spoelen zonder het gebruik ervan. De pijn is de laatste dagen al wat gezakt. We zullen zien....

Welterusten.